26 जुलै रोजी कारगिल विजय दिवस साजरा केला जातो. हा तो दिवस आहे ज्या दिवशी भारताने आपल्या शूर सैनिकांच्या धैर्याच्या बळावर पाकिस्तानचा युद्धात पराभव केला होता. देशाच्या अभिमानासाठी आणि गौरवासाठी आपल्या सैनिकांनी आपल्या प्राणांची आहुती दिली होती. पाकिस्तानसोबतच्या कारगिल युद्धात आम्ही आमचे अनेक सैनिक गमावले. अदम्य साहस दाखवत जवानांनी टायगर हिलवर भारताचा तिरंगा फडकवला होता. २६ जुलै रोजी पुन्हा एकदा देश आपल्या शूर सैनिकांचे स्मरण ओल्या डोळ्यांनी करत आहे. जाणून घेऊयात ज्यांनी कारगिल युद्धात आपला जीव धोक्यात घालून विजय मिळवला. त्यांच्या शौर्याला पाहून भारत सरकारने त्यांना परमवीर चक्राने सन्मानित केले. (Kargil War)

कॅप्टन मनोजकुमार पांडे

कॅप्टन मनोज कुमार पांडे यांचा जन्म 25 जून 1975 रोजी उत्तर प्रदेशातील सीतापूर येथील रुधा गावात झाला. लहानपणापासूनच पांडे यांना देशसेवेची आवड होती. यामुळेच त्यांनी भारतीय लष्कराची निवड केली. मनोज कुमार पांडे 1997 मध्ये गोरखा रायफल्सचा भाग बनले. डोंगरावर चढून शत्रूंवर हल्ला करण्यात ते पटाईत होते. यामुळेच सियाचीनमध्ये पोस्टिंग असूनही त्यांना कारगिल युद्धाच्या वेळी बोलावण्यात आले होते.मनोज कुमार यांनी आपल्या बटालियनचे नेतृत्व करत कुकरथांग आणि जबुरटॉप ही शिखरे दोन महिन्यांत पाकिस्तानच्या ताब्यातून मुक्त केली. यानंतर त्याला खोलबार ताब्यात घेण्याची जबाबदारी देण्यात आली. हे काम सर्वात कठीण मानले जात होते.

खोलबारच्या दिशेने जाताना त्यांनी पाकिस्तानी सैन्याच्या गोळ्यांचा सामना केला. जखमी असूनही त्यांनी पाकिस्तानी लष्कराचे 4 बंकर उद्ध्वस्त केले. एवढेच नाही तर त्यांनी शत्रू सैन्याच्या अनेक सैनिकांना ठार केले. या परिस्थितीतही त्यांनी सहकाऱ्यांना कवच दिले. ३ जुलै १९९९ रोजी ते शहीद झाले. त्यांच्या शौर्याला सलाम करून, त्यांना मरणोत्तर परमवीर चक्र, भारताचे सर्वोच्च शौर्य पदक प्रदान करण्यात आले.

योगेंद्र सिंह यादव

ग्रेनेडियर योगेंद्र सिंह यादव यांना कारगिल युद्धादरम्यान दाखविलेल्या अदम्य धैर्याबद्दल परमवीर चक्र हा सर्वोच्च भारतीय लष्करी सन्मान प्रदान करण्यात आला. ग्रेनेडियर योगेंद्र सिंह यादव हे कारगिल युद्धादरम्यान कनिष्ठ आयोग अधिकारी (JCO) होते. सध्या ते सुभेदार मेजर आहेत. ग्रेनेडियर योगेंद्र सिंह यादव यांना वयाच्या 19 व्या वर्षी परमवीर चक्र मिळाले.

योगेंद्र सिंह यादव हे हा सन्मान मिळवणारे सर्वात तरुण सैनिक आहेत. योगेंद्र सिंह यादव यांचा जन्म 10 मे 1980 रोजी सिकंदराबाद, बुलंदशहर, उत्तर प्रदेशातील औरंगाबाद अहिर गावात झाला. त्यांचे वडील करण सिंग यादव यांनी कुमाऊँ रेजिमेंटमध्ये १९६५ आणि १९७१ च्या भारत-पाकिस्तान युद्धात भाग घेतला होता. यादव वयाच्या १६ व्या वर्षी भारतीय सैन्यात दाखल झाले.

सुभेदार संजय कुमार

कारगिल युद्धातील सर्वोच्च शौर्य पुरस्कार परमवीर चक्राने सन्मानित झालेले सुभेदार संजय कुमार आजही ते दृश्य आठवले की रक्ताच्या उकळ्या फुटतात. सध्या डेहराडून अकादमीमध्ये तैनात असलेले सुभेदार संजय कुमार कारगिल युद्धाच्या वेळी रायफलमॅन होते. 4 आणि 5 जुलै 1999 दरम्यान त्यांनी अदम्य धैर्य दाखवले. कारगिल युद्धादरम्यान फ्लॅट टॉप एरिया काबीज करण्यात संजय कुमार यांनी महत्त्वाची भूमिका बजावली होती.

संजय कुमार यांचा जन्म ३ मार्च १९७६ रोजी हिमाचल प्रदेशातील बिलासपूर जिल्ह्यात झाला.संजय कुमार हे कारगिलमधील मॉस्को व्हॅल्यू पॉइंटवर तैनात होते. इथे शत्रू वरून सतत हल्ले करत होते. संजय यांनी 11 पैकी दोन सहकारी गमावले होते तर आठ जण गंभीर जखमी झाले होते. अशा परिस्थितीतही संजयने शत्रूंना कडवी झुंज दिली आणि एक वेळ अशी आली की त्याच्या रायफलच्या गोळ्या संपल्या. तीन वेळा गोळी झाडली असूनही संजय कुमार आपल्या ध्येयात यशस्वी झाले. एका चकमकीत त्यांनी शत्रूचे तीन सैनिकही मारले.

कॅप्टन विक्रम बत्रा

कॅप्टन विक्रम बात्रा यांचा जन्म ९ सप्टेंबर १९७४ रोजी हिमाचल प्रदेशातील पालमपूर जिल्ह्यातील घुग्गर येथे झाला. 6 डिसेंबर 1997 रोजी कॅप्टन बत्रा जम्मू आणि काश्मीर रायफल्सच्या 13 व्या बटालियनमध्ये लेफ्टनंट म्हणून सामील झाले. दोन वर्षांनंतर त्यांना पदोन्नती देऊन कॅप्टन पद देण्यात आले. कॅप्टन विक्रम बत्रा हे कारगिलचे नायक मानले जातात. कॅप्टन विक्रम बात्रा यांनी कारगिल युद्धातील पाच महत्त्वाचे मुद्दे जिंकण्यात महत्त्वाची भूमिका बजावली होती.पाकिस्तानी घुसखोर टायगर हिलवर बसले होते आणि खाली भारतीय लष्करावर सतत गोळीबार करत होते, त्यामुळे टायगर हिलवर चढाई करण्याचा बेत आखला गेला.

कारगिल युद्धात कॅप्टन विक्रम बत्रा आपल्या एका साथीदाराला वाचवताना शहीद झाले होते. असे म्हणतात की, शत्रूंच्या गोळीबाराच्या वेळी त्यांनी आपल्या साथीदाराला शेवटच्या शब्दांत सांगितले होते की, 'तू जा. तुम्हाला बायका आणि मुले आहेत.कारगिल युद्धातील कॅप्टन विक्रम बत्रा यांच्याशी संबंधित एक प्रसंग शेअर करताना त्यांच्या साथीदाराने सांगितले की, जेव्हा बत्रा शत्रूंना गोळ्यांनी भाजून घ्यायचे तेव्हा ते 'ये दिल मांगे मोर' म्हणायचे. 1999 च्या कारगिल युद्धादरम्यान त्यांना मरणोत्तर परमवीर चक्र, भारतातील सर्वोच्च आणि सर्वात प्रतिष्ठित शौर्य पुरस्काराने सन्मानित करण्यात आले.