- निवृत्ती आव्हाड, उपविभागीय अधिकारी- भिलवाडा

मी एका सामान्य घरातला, शेतकऱ्याचा मुलगा आहे. त्यामुळे मी अमुक एखादी गोष्ट करू शकत नाही असा विचार न करता, मी ती गोष्ट का करू शकत नाही, या विचाराने मी पेटून उठलो आणि स्पर्धा परीक्षेचा अभ्यास सुरू केला. नाशिक जिल्ह्याच्या सिन्नर तालुक्यातील गुळवंच नावाच्या अत्यंत छोट्या गावात मी लहानाचा मोठा झालो.

बारावीपर्यंतचे शिक्षण सिन्नर तालुक्यातच झाले. त्यानंतर नोकरी मिळवून सुरक्षित जीवन जगावे या उद्देशाने पुण्याच्या सिंहगड महाविद्यालयात मेकॅनिकल शाखेतून अभियंता झालो. त्यानंतर लगेच नोकरी मिळाली आणि एस्सार स्टील कंपनीत काही काळ नोकरीही केली. मात्र, या काळात माझा मित्र अभिजित दराडे याने राज्यसेवेची परीक्षा दिली आणि त्यातून माझ्याही मनात सरकारी नोकरी, स्पर्धा परीक्षा याबद्दलची ठिणगी पडली.

दराडे यांच्यासह आणखी काही मित्रांनी मला प्रोत्साहन दिले. मी जमेल तसा अभ्यास करत २०१४ मध्ये पहिल्यांदा परीक्षा दिली. त्यात अपयश आले. मात्र, खचून न जाता २०१६ मध्ये पुन्हा अभ्यास करून राज्यसेवेची परीक्षा दिली. त्यामध्ये यश मिळालं आणि मी ‘सेक्शन ऑफिसर’ झालो.

नोकरी मिळाली, तरी समाजासाठी काही तरी करण्याची इच्छा स्वस्थ बसू देत नव्हती. त्यामुळे प्रयत्न सुरू ठेवले. २०१६ मध्ये मी आयआरएस झालो आणि पुन्हा सर्व ताकदीने प्रयत्न करत परीक्षा दिली आणि सप्टेंबर २०२१ मध्ये आयएएस होण्याचे स्वप्न पूर्ण केले. हा प्रवास मला खूप काही शिकवून गेला.

या प्रवासात मला जाणवलेली सर्वांत महत्त्वाची गोष्ट म्हणजे, कधीही स्पून ‘फीडिंग’वर अवलंबून राहू नका. ‘ॲक्टिव्ह लर्निंग’ करण्यावर जास्त भर द्या. एखाद्या विषयावर आयते यू-ट्यूब व्हिडिओ बघण्याऐवजी तुम्ही स्वतः त्या विषयाचे, घटनेचे विश्‍लेषण कसे करता? त्याच्या नोट्स कशा काढता? यावर बऱ्याच गोष्टी अवलंबून आहेत.

तसेच, तुमच्या विचारांमध्ये किती स्पष्टता आहे? हे बघा. माहितीचा महासागर आपल्या समोर असतो. त्यातून आपण नेमकं ते निवडायला हवं. तरुणाईने सर्वांत आधी स्वतःला नीटपणे ओळखायला हवे. तसे झाले, तर ते यश खेचून आणू शकतील.