नांदेड : कोरोनाचा संसर्ग रोखण्यासाठी संपूर्ण देश लॉकडाउन झाला. परिणामी नांदेड जिल्हाही बंदिस्त असून, रोजगारासाठी बाहेरगावी गेलेले असंख्य गाव-खेड्यातील प्रवासी अन् भिकारी  शहरामध्ये विविध ठिकाणी आश्रयास आहेत. लाॅकडाउनला आज बरोबर एक महिना झाला. दररोज सेवाभावी संस्था अन्न पुरवठा करतात. त्यामुळे चला रे...जेवण आलं जेवण, अशी भावनिक हाक शहरामध्ये ठिकठिकाणी ऐकू येत आहे.

संत कबीर म्हणतात, ‘भुके पेट रहा तो भजन भी नही होता’. अशाच प्रकारे विचार करायचं झाल्यास जिवनात अन्नाचं महत्त्व अधोरेखित झाल्याशिवाय राहत नाही. कारण जगायचं म्हटल्यावर अन्न जरूरी आहे. ही बाब कोरोना विरुद्ध सुरु असलेल्या लढाईच्या माध्यमातून पुढे आली आहे. नांदेडात दोन दिवसांपूर्वी एक रुग्ण कोरोनाग्रस्त आढळून आला आहे. त्यामुळे कोरोनाविषयी अगोदरपासून असलेली नांदेडकरांची धास्ती अधिकच वाढली आहे. परिणामी प्रशासनाने जिल्हा बंदीस्त केला असून भिकाऱ्यांसह नांदेडमध्ये अडकलेल्या प्रवाशांची तात्पुरत्या निवाऱ्यात व्यवस्था केलेली आहे. त्यात अबालवृद्धांचा लक्षणीय समावेश आहे.

हेही वाचा - ‘विश्वभोजन’ बनले भुकेल्यांचा आधार, कुठे ते वाचा...

लाॅकडाउन दरम्यान संचारबंदी असल्याने बाहेर फिरता येत नाही. त्यामुळे जिल्हा बंदिस्त नागरिक व्हिडिओ काॅलवर समाधान मानताना दिसतात. पण पोटावर भाकरी बांधल्यामुळे पोट भरत नाही. तशीच काहीशी अवस्था रोजच बघायला मिळत आहे. तांड्यावरची माणसं एक ठिकाणी राहत नाही. त्यामुळे त्यांनाही स्थलांतराची ओढ लागल्याचे लपून राहत नाही. तर जेवायला भेटत असलं तरी भिकेतून मिळणाऱ्या पैशातून उपलब्ध होणाऱ्या गोष्टी मिळवता येतात; म्हणून भिकाऱ्यांसाठीही हा काळ अवघड जागेचं दुखणं झाल्याचं त्यांच्या बोलण्यातून दिसून येत आहे. तसं बघीतलं तर जिल्हा बंदिस्त असो की तांड्यावरची माणसं किंवा भिकारी त्यात प्रत्येकाची कमाईची वेगवेगळी साधने व पद्धती आहेत. मात्र कोरोनामुळे लागलेल्या लाॅकडाउनमध्ये ते अस्वस्थ झाल्याचं चित्र दिसतं.

मन हेलावणारी हाक
नांदेडात आश्रयाला असलेल्या आबालवृद्धांची जेवणासाठीची आतुरता बघणाऱ्यांच्या मनाला चुटका लावणारी ठरत आहे. अन दररोज सकाळी व संध्याकाळी जेवण पोहचताच ‘‘चला रे...उठा जेवण आलं जेवण’’,  ही नांदेडात लाॅकडाउनमध्ये अडकलेल्या आबालवृद्धांची भावनिक हाक मन हेलावून सोडणारी आहे, असे म्हटल्यास ते वावगे ठरणार नाही.
- सखारामपंत आहेरवाडकर (सामाजिक कार्यकर्ते, नांदेड)