माझ्या आईने मनोधैर्य वाढवल्यामुळेच करू शकलो नरभक्षक बिबट्याची शिकार ! धवलसिंह मोहिते-पाटलांच्या डोळ्यांतून तरळले अश्रू 

करमाळा (सोलापूर) : करमाळा तालुक्‍यात धुमाकूळ घातलेल्या नरभक्षक बिबट्यास मारण्याच्या मोहिमेवर जाण्यासाठी माझ्या आईने परवानगी दिली; शिवाय लोकांच्या अडचणीला धावून जाण्यासाठी तू मागे-पुढे बघू नकोस, असे सांगत माझे मनोधैर्य वाढवले, त्यामुळेच मी या नरभक्षक बिबट्याची शिकार करू शकलो, असे सांगतानाच डॉ. धवलसिंह मोहिते-पाटील भावनाविवश झाले व त्यांच्या डोळ्यांतून अश्रू तरळले. 

करमाळा तालुका पत्रकार संघाच्या वतीने बिबट्याला ठार केल्यानंतर डॉ. धवलसिंह मोहिते-पाटील यांचा सत्कार करण्यात आला. या वेळी पत्रकारांशी संवाद साधताना ते बोलत होते. 

या वेळी धवलसिंह म्हणाले, की मी सातत्याने चार ते पाच दिवस या नरभक्षक बिबट्याच्या मागावर होतो. घटनेच्या दिवशी मी पहाटे तीन वाजताच वांगी नंबर चार येथे आलो होतो. पहाटे तीनपासून त्या भागातील जवळपास 70 ते 80 एकर केळीचे क्षेत्र मी पिंजून काढले. ज्या ज्या ठिकाणी मला बिबट्याच्या पाऊलखुणा नजरेस आल्या, त्याच्या मागावर मी होतो. सायंकाळी सहापर्यंत आम्हाला कुठेही बिबट्याचे दर्शन झाले नाही. सहा वाजण्याच्या सुमारास अंधार पडू लागला, त्या वेळी मी स्कॉर्पिओ जीपच्या टपावर बसून केळीच्या बागेत आत जाण्याचा निर्णय घेतला. त्या वेळी या ठिकाणी उपस्थित असलेल्या अधिकाऱ्यांनी रिस्क घेऊ नका, असे मला सांगितले होते. तरीसुद्धा पुढील काळात दुर्घटना घडू नये, कोणाचा जीव जाऊ नये, ही भूमिका डोक्‍यात असल्यामुळे आम्ही धाडसाने त्या केळीच्या बागेत गेलो. 

मी गाडीच्या टपावर बसलेलो असताना मला पंधरा फूट अंतरावर शेपटी हलताना दिसली. त्या वेळी माझ्या सहकाऱ्याने तो बिबट्याचं शेपूट असल्याचं मला खूण करून सांगितले. या हालचालीदरम्यान बिबट्या सावध झाला व त्याने जंप मारण्यासाठी पोझिशन घेतली. त्याचा इरादा माझ्या लक्षात आल्यानंतर मी दोन सेकंद वाट पाहिली. जसे त्याचे तोंड केळीच्या बागेतून बाहेर दिसले, त्या क्षणाला मी पहिली गोळी त्याच्या डोक्‍यावर मारली व दुसरी गोळी तत्काळ पाच सेकंदांच्या आत तेथेच मारली. त्यानंतर तो बिबट्या कोसळला. या वेळी शेवटची रिस्क नको म्हणून तिसरी गोळी मी मोठ्या बंदुकीतून मारली. दोन बंदुकींचा वापर करून बिबट्याचा वध झाला. या वेळी मी माझ्या मनावर ठेवलेले नियंत्रण व वेळीच केलेला लक्ष्यवेध उपयोगाला आला. 

राजकारण डोळ्यासमोर ठेवून तुम्ही या मोहिमेत उतरलात का? 
या प्रश्‍नाला उत्तर देताना धवलसिंह म्हणाले, नरभक्षक बिबट्या हल्ला करताना कोण कुठल्या गटाचा, कोण कुठल्या पक्षाचा हे बघून हल्ला करत नव्हता. त्याच पद्धतीने ही मोहीम करताना माझ्या डोक्‍यात कसल्याही पद्धतीचे राजकारण नव्हते. केवळ ज्या पद्धतीने या नरभक्षक बिबट्याने संपूर्ण महाराष्ट्रात 12 जणांचा वध केला, निष्पाप लोकांचे बळी घेतले, अनेक जणांना जखमी केले, ज्या नरभक्षक बिबट्याच्या दहशतीमुळे शेतीची कामे बंद पडली, या दहशतीतून सर्व जनतेला मुक्त करण्यासाठी मी माझ्या जिवाची पर्वा न करता धाडसाने त्या दिवशी केळीच्या बागेत बसलो व त्याचा वध केला. त्याचा वध झाल्यानंतर मला फार आनंद झाला; कारण जर त्याचा वध झाला नसता तर येत्या काळात तो अजून तिघा- चौघांचा तरी बळी घेतला असता. 

तिसरी गोळी मात्र माझ्या वडिलांच्या बंदुकीतून मारली
बिबट्याचा ज्या बंदुकीने वध केला त्या बंदुकीबद्दल माहिती देताना डॉ. धवलसिंह म्हणाले, एक बंदूक माझे वडील प्रतापसिंह मोहिते-पाटील यांचे असून दुसरी बंदूक मला माझ्या वडिलांनी माझ्या वाढदिवसानिमित्त भेट दिली होती. पहिल्या दोन गोळ्या मी माझ्या बंदुकीतून मारल्या. तिसरी गोळी मात्र माझ्या वडिलांच्या बंदुकीतून मारली. 

करमाळा तालुक्‍यात अजून एक मादी व त्याचे पिल्लू फिरत आहे, असा वनखात्याने अहवाल दिला आहे. यावर आपले मत काय? यावर बोलताना डॉ. धवलसिंह म्हणाले, ही मादी आणि या पिल्लापासून जनतेला कुठलाही धोका नाही. ते नरभक्षक नाहीत. वनखाते त्यांना निश्‍चित बंदिस्त करतील. मात्र ते नरभक्षक होतील अशी कृती नागरिकांनी सुद्धा केली नाही पाहिजे. 

या वेळी जिल्हा परिषदेचे अध्यक्ष अनिरुद्ध कांबळे, भरत आवताडे, महेंद्र पाटील आदी उपस्थित होते. 

संपादन : श्रीनिवास दुध्याल