Old Marathi Song : ती येते आणिक जाते

हेमंत गोविंद जोगळेकरमागच्या लेखांकात (लावणी इवलीची, ता. २९ जून)) आपण वसंत बापट यांच्या इवलीचा आस्वाद घेतला होता. या लेखांकात आहे आणखी एका ‘ती’चे गीत. हे आरती प्रभू यांचे गीत त्यांच्या ‘नक्षत्रांचे देणे’ या संग्रहात ‘उदासी’ या शीर्षकाखाली आले आहे. या गीताला हृदयनाथ मंगेशकर यांचे संगीत असून ते महेंद्र कपूर यांनी गायले आहे. ते आहे... ती येते आणिक जाते. .कोण आहे ही ‘ती’? ती येते आणि जाते आहे. येताना ती कधी कळ्या घेऊन येते. पण जाताना (त्यांची) फुले मागते. असे येणे-जाणे हेच एक गाणे असते. ते ती स्वतः कधीच म्हणत नाही. येताना ती लाजत लाजत येत असेल, तर जाताना ती निवेदकालाच लाजवते. ती अर्थावाचून नाही, हो म्हणत राहते. ती संध्यागीत गुणगुणत येते आणि गेली तरी पुन्हा येण्यासाठीच जाते.ती विरून गेली, तरी सलत राहते. त्यात असे कोड्यात टाकणारे विभ्रम आहेत जे हाडामासाच्या प्रेयसीचे वाटत नाहीत. हे कवितेचे स्फुरण तर नाही? ते सहजासहजी येत नाही. लाजत लाजत येते. कवितेच्या कळ्याच तिने आणलेल्या असतात. निवेदकाने, म्हणजेच कवीने त्यांना फुलवावे अशी तिची अपेक्षा असते. तो हे करू शकला, तर तो स्वतःच स्तिमित होतो.अशी कविता त्यालाच लाजवते. तिला जे सुचवायचे असते, ते साधे सरळ नसते. ते कवितेला आणि कवीलाही समजत नसते. प्रियेने जवळ यावेसे वाटत असतानाही ती लाजून ‘नाही’च म्हणत असते. त्याचा अर्थ कळण्याच्या पलीकडचा असतो. ती अनेकदा कातर संध्याकाळी येते आणि कधी कधी पूर्ण न होताच विरून जाते आणि कवीच्या मनात सलत राहते.गायलेल्या गीतात नसलेले या गीताचे आणखी एक कडवे आहे. त्यात ती कोमट सायंचेहरा घेऊन कळ्याफुलांच्या मागून येते आणि पानापानात एक उदासी भरून राहते. मग रात्रभर कवीला तिचे ‘मी येऊ रे?’ ऐकू येत राहते आणि एक अनाम उदासी त्याच्या मनात भरून राहते.असे आहेत आरती प्रभूंच्या कवितेचे कवीला आणि आपल्यालाही छळणारे विभ्रम. एखाद्या अल्लड प्रियेने वागावे तशी ती कविता कवीशी खेळत राहते. आरती प्रभूंच्या या कवितेची लयही तिच्या येण्या-जाण्याला साजेशी आहे आणि ती संगीतकार हृदयनाथ आणि गायक महेंद्र कपूर यांनी नेमकी पकडली आहे.आरती प्रभूंना केवळ ४६ वर्षांचे आयुष्य लाभले. त्यात त्यांचे जोगवा, दिवेलागण आणि नक्षत्रांचे देणे हे तीनच कवितासंग्रह प्रकाशित झाले. त्यातल्या नक्षत्रांचे देणेला साहित्य अकादमीचा पुरस्कार लाभला..चिं.त्र्यं. खानोलकर या आपल्या मूळ नावाने त्यांनी जवळजवळ तीन कथासंग्रह, आठ कादंबऱ्या आणि आठहून अधिक नाटके लिहिली; पण त्यांच्या गद्यलेखनातही त्यांचे ‘कवी’ असणे लपत नाही. त्यांना जाऊन आता जवळजवळ पन्नास वर्षे होतील; पण त्यांच्या कवितांचे गारुड आजही रसिकांच्या मनावर कायम आहे!ती येते आणिक जाते...येतांना कधि कळ्या आणिते,जातांना पण फुलें मागते.येणें-जाणें,देणें-घेणेंअसतें गाणें जें न कधी ती म्हणते.ती येते आणिक जाते...कळ्या फुलांच्या मागे येते,कोमट सायंचेहरा घेते,उदी उदासी पानी भरते,‘‘मी येऊं रे?’’ ऐकूं येते ःमध्यरात्रभर तेच तेच ते प्रतिध्वनी ते.ती येते आणिक जाते...(हेमंत गोविंद जोगळेकर कवी व लेखक आहेत.)------------------------------.सकाळ+ चे सदस्य व्हा ब्रेक घ्या, डोकं चालवा, कोडे सोडवा!Read latest Marathi news, Watch Live Streaming on Esakal and Maharashtra News. Breaking news from India, Pune, Mumbai. Get the Politics, Entertainment, Sports, Lifestyle, Jobs, and Education updates. And Live taja batmya on Esakal Mobile App. Download the Esakal Marathi news Channel app for Android and IOS.

Old Marathi Song : ती येते आणिक जाते

Related Stories