कविता मेहेंदळे
आता उन्हं वाढली. मुलांनी डोक्यांवर हॅट चढवल्या. गोपाळने सागवानाची २-३ मोठी पानं खुडली. करवंदांची काटेरी झुडपं आधिष प्रथमच बघत होता. काळी, टपोरी करवंदं तोडायला श्वेता पुढे सरसावली. “चीक् चीऽऽक्” स्वप्ना ओरडली. तिच्याकडे लक्ष न देता पटापट करवंदं खुडायची न् तोंडात टाकायची, हा खेळ सुरू झाला. करवंद आतून पांढरं असलं, तर कोंबडा आणि लाल निघालं तर कोंबडी! ना कुणाला काटा टोचला ना शोधताना त्रास पडला. गोऽऽड करवंदांची भुरळ पडली होती सगळ्यांना.