ढिंग टांग : हाताची घडी, तोंडावर बोट!

स्थळ : मातोश्री महाल, वांद्रे बुद्रुक.
वेळ : रात्री निजानीज टाइम!
चि. विक्रमादित्य : (दार ढकलून खोलीत शिरत) हे देअर बॅब्स…मे आय कम इन!
उधोजीसाहेब : (खुणेनेच जोराजोरात ‘नाही’ असे सांगत) हुंहुं…हुंफ…फूफूफुक!!
विक्रमादित्य : (संभ्रमात पडून) कॅय? कॅय म्हणालात? व्हॉट डु यू मीन बाय दीज हातवारेज?
उधोजीसाहेब : (माश्या वारल्याप्रमाणे) बो…बो…बुक बुक!
विक्रमादित्य : (कान टवकारत) कॅय?
उधोजीसाहेब : ( वैतागून मास्क वर करुन) ‘खोलीत येऊ नकोस, परत जा’ असं सांगतोय मी केव्हापासून!
विक्रमादित्य : (प्रकाश पडत) हात्तिच्या! सोशल डिस्टन्सिंग पाळायला सांगताय! मग असं सांगा ना सरळ ! या हातवाऱ्यांनी काय कळणार आम्हाला?
उधोजीसाहेब : (हाताची घडी, तोंडावर बोट ठेवत) चूप! कुणीही बोलायचं नाही या खोलीत!!
विक्रमादित्य : (चक्रावून कमरेवर हात ठेवत) आप हल्ली कुछ बातही नहीं कर रहे हो! क्या प्रॉब्लेम हय?
उधोजीसाहेब : (पाटीवर लिहीत) बो- लू न-का!
विक्रमादित्य : (मोठ्यांदा) का?
उधोजीसाहेब : (पाटीपेन्सिल फेकून देत) छे, तुम्ही लोक साधं मौनव्रतसुध्दा पाळू देत नाही!
विक्रमादित्य : (आनंदाने) ओह आय सी! तुम्ही मौनात आहात का? मग तसं सांगा ना!!
उधोजीसाहेब : (अनवधानाने) मी मौनात आहे, असं कसं सांगणार? मौनव्रत मोडतं ना!!
विक्रमादित्य : (गंभीरपणे) लोकांच्या तक्रारी वाढल्या आहेत हां! एवढं घडत असूनही तुम्ही एक शब्द बोलत नाही, ही गंभीर बाब आहे!
उधोजीसाहेब : (संतापून) कोण म्हणतं असं?
विक्रमादित्य : (सहज सांगितल्यागत) देवेंद्र अंकलचा फोन आला होता नागपूरहून! ते म्हणाले, ‘तुझ्या बाबांना सांग, काहीतरी बोला! बोलत नाही हे काही योग्य नाही!’’
उधोजीसाहेब : (संतापाचा कडेलोट होत) त्यांनाच गप्प बसायला सांग!
विक्रमादित्य : गृहमंत्र्यांचा राजीनामा घेतल्याशिवाय गप्प बसणार नाही, असं त्यांनी ऑलरेडी जाहीर केलंय!!
उधोजीसाहेब : (पालथी मूठ दाखवत) मग बोंबला!
विक्रमादित्य : (उत्साहात) एग्झॅक्टली! .. इन फॅक्ट, होळीच्या दिवशी तरी तुझे बाबा फेसबुक लाइव्ह करणार आहेत का, असंच विचारत होते ते!!
उधोजीसाहेब : एकेकाला बघून घेईन!! फेसबुक लाइव्ह हवंय लेकाच्यांना! इथं कोरोनाचं संकट दिवसेंदिवस वाढतंय, त्याचं कुणाला काही नाही! उचलली जीभ लावली टाळ्याला!! याला काय राजकारण म्हंटात? ह्या:!!
विक्रमादित्य : (आवाज खाली आणत) तुम्ही आळीमिळी गुपचिळी धरलीये, हेसुध्दा राजकारणच आहे, असंही म्हणतात लोक!
उधोजीसाहेब : (गांभीर्यानं) जेव्हा हजार जिभा वळवळत असतात तेव्हा स्थितप्रज्ञानं मौन बाळगावं, असं शास्त्रात म्हटलं आहे!!
विक्रमादित्य : (टोटल न लागल्याने) कोण स्थितप्रज्ञ?
उधोजीसाहेब : (घाईघाईने) कोणीही नाही! तू झोपायला जा बघू!!
विक्रमादित्य : (दाराशी जात) पण तुम्ही गप्प का? याचं उत्तर तरी द्या ना!!
उधोजीसाहेब : उत्तर न देना यह भी एक उत्तर होता हय!
विक्रमादित्य : (गोंधळून) काहीही होवो, तुम्ही गप्पच बसणार असाच याचा अर्थ ना?
उधोजीसाहेब : (खचलेल्या सुरात) मौन आणि बोलती बंद होणं यातला फरक तुला समजतो का? गुड नाईट!!

Edited By - Prashant Patil