Dhule Drought News : पाणीटंचाईग्रस्त गावांचे कोणी श्रेय घेईल का? टंचाईग्रस्त गावांचा दर वर्षीच पाण्यासाठी लढा

कापडणे : धुळे जिल्ह्यात विकासकामांचे श्रेय घेण्यासाठी पुढे येणाऱ्या पुढाऱ्यांची कमी नाही. पण पाणीटंचाईग्रस्त गावांची टंचाई दूर करण्यासाठी कोणीही पुढे येत नाहीत. किंबहुना आम्ही टंचाई निवारण केली, असे छातीठोकपणे सांगण्याची धमक कोणत्याही लोकप्रतिनिधीकडे असल्याचे जाणवत नाही. टंचाईग्रस्त गावे दर वर्षीच पाण्यासाठी लढा देत आहेत. (Dhule Drought News)

थोड्याफार उपाययोजनांवर लाखाचा खर्च वर्षनुवर्षे होऊनही टंचाई निवारण झालेली नाही. शासनाकडून कायमस्वरूपी उपाययोजना करून घेणे आवश्यक आहे. विकासकामांचे श्रेय घेणारे लोकप्रतिनिधींसह पाणीटंचाईग्रस्त गावांचे कोणी श्रेय घेईल का, अशा उपहासात्मक चर्चाही सुरू आहेत.

तीच ती गावे टंचाईग्रस्त

तालुक्याला दुष्काळ पाचवीला पुजलेला आहे. जिल्ह्यातील १०७ गावांतील कूपनलिका अधिग्रहीत करण्यात आल्या आहेत. दर वर्षी डिसेंबरपासूनच पाणीटंचाई जाणवायला सुरवात होणाऱ्या गावांची संख्या अधिक आहे. मोठ्या गावांमध्ये गेल्या दहा वर्षांपासून बाराही महिने पाच-सहा दिवसांआड पाणीपुरवठा होतो.

उर्वरित गावांमध्ये उन्हाळा सुरू झाला म्हणजे टंचाईच्या झळा सुरू होतात. तालुक्यातील १६० पैकी किमान ११० गावांमध्ये टंचाई असतेच. विहिरी, कूपनलिका अधिग्रहीत करण्यासाठी धावपळ होत असते. तीच ती गावे टंचाईचा सामना करताना आढळतात. (Latest Marathi News)

थातुरमातुर योजना

खेड्यापाड्यात व शेती शिवारात विहीर व कूपनलिका खोलवर गेल्या आहेत. बागायती शेतीसाठी विहिरी व कूपनलिकांची संख्या मोठी वाढत चालली आहे. सततचा दुष्काळ व पाणी उपसण्याचे मोठे प्रमाण यामुळे पाण्याचे दुर्भिक्ष्य वाढत चालले आहे. शासनही अनुदानावर विहिरी देण्याचे प्रमाण वाढले आहे. ते योग्य असले तरी पाणीउपाशावर मोठा परिणाम झाला आहे.

लोकप्रतिनिधींसह प्रशासनाचे टंचाईकडे अधिक लक्ष नसते. पाणीप्रश्न कायमस्वरूपी निकाली काढण्यासाठी प्रयत्न होत आहेत. नेहमीच्याच टंचाईग्रस्त गावांमध्ये तात्पुरत्या स्वरूपाच्या आठ-दहा लाखांच्या थातुरमातुर योजना देत असते अन पुन्हा उन्हाळा आला म्हणजे पुन्हा टंचाईचाच सामना करावा लागतो. टंचाई सोडविण्यासाठी सजगपणे पाहणे आवश्यक आहे.

ग्रामस्थांनीच घ्यावा पुढाकार

ग्रामस्थही टंचाई सोडविण्यासाठी आळसावलेले आहेत. शासन पाण्याची सोय करेल या आशेवर मतदान करतात. पण आडातच नाही तेव्हा पोहऱ्यात कोठून येणार? त्यासाठी टंचाई सोडविण्यासाठी ग्रामस्थांनी पुढे सरसावणे आवश्यक आहे. विहिरी व कूपनलिकांचे पुनर्भरण केले पाहिजे. गावालगतचे व शेतशिवारातील नदीनाले श्रमदान व लोकवर्गणीतून कोरले पाहिजेत. पाणी फाउंडेशनच्या उपाययोजनांमध्ये सहभागी झाले पाहिजे. एकंदरीत शाश्वत उपाययोजना करून पाण्याची समस्या पिण्यासह शेतशिवारासाठीही सोडवून घेण्याची समज ज्या दिवशी बळ धरेल तो सुदीन ठरेल.